Meestal houd ik niet zo van terug kijken. Behalve nog even nagenieten van leuke herinneringen of van de periode dat de kinderen nog jong waren, ben ik meer iemand van vooruit kijken en van voorpret. De nieuwjaars terugblikken op de TV zijn aan mij dan ook niet besteed.
Maar voor het hardlopen maak ik graag een uitzondering; niet tijdens het lopen zelf maar naderhand. Natuurlijk hoop ik stiekem ooit zo ver te komen dat ik een marathon uit kan lopen maar op dit moment kijk ik nog liever terug op wat ik in een jaar heb opgebouwd. Voor iemand die nog geen minuut achter elkaar kon hardlopen zonder schietgebedjes dat 'het maar snel afgelopen mocht zijn' ,is er in een jaar veel gebeurd.
De eerste keer dat ik het vol kon houden om 5 minuten hard te lopen ging ik helemaal uit mijn dak maar de eerste keer dat ik 30 minuten aan één stuk door kon lopen was pas echt geweldig. Ik heb mijzelf die dag beloond met een leuk shirt waar ik al een tijdje naar had lopen lonken.
Inmiddels zijn de afstanden opgebouwd naar een dik uur en wordt er hard getraind voor de 10 mijl. En wie weet...........misschien de Dam tot Dam loop eind dit jaar? In ieder geval vind ik het lopen zelf nog steeds het leukste en het halen van de prestatie komt op de laatste plaats. Het is het proces ernaar toe, of misschien kan ik hier beter over het pad ernaar toe spreken, wat ik het leukste vind. Misschien is dat ook de reden waarom het chi-running mij zo aanspreekt. Het gaat hier ook vooral om het proces en het plezier dat je eraan beleeft. Nou, dat plezier is er wel.
En het achterom kijken? Dat blijf ik doen want ik kijk terug op een heel fijn jaar en naar het pad dat ik tot nu toe heb mogen lopen. Alleen, of ik het gezelschap van dochterlief. In mijn eigen woonplaats of in Zweden, het was allemaal genieten.
Het vooruit kijken? Ja, dat is er ook; alleen is het dan het vooruitzicht op een paar extra trainingen chi-running waar mijn techniek verder wordt aangescherpt en hopelijk op nog heel veel mooie tochten in de natuur.
9 Mar 2010
1 Mar 2010
Karnemelk baps
Liggen ze daar niet gezellig naast elkaar?
De schaal waarop ze liggen heeft voor ons een speciale betekenis omdat deze inmiddels 30 jaar geleden door manlief op een veiling is gekocht waar hij echt niet zou gaan bieden! Het was misschien een impulsieve aankoop maar nu, al die jaren later, vind ik dat hij het aankopen dubbel en dwars waard was. Het is al die tijd onze oliebollen-kantenklaarboterhammen-schaal geweest.
Deze broodjes mochten er deze keer ook even op. Het zijn puike broodjes zonder fratsen die dag na een dag nog heerlijk zacht zijn.
Kijk, dat vind ik ideaal voor de zondagochtend met een lekker gekookt ei. Het recept is van Dan Lepard en kwam ik tegen op de website www.guardian.co.uk. Het viel hier in ieder geval goed in de smaak.
Karnemelk baps (8 stuks)
7 gram instant gist
50 gram volkoren meel
450 gram tarwemeel
krap 2 theelepels zout
50 gram zachte boter
200 ml karnemelk op kamertemperatuur
olie
Meng de gist, volkoren meel en 100 ml warm water in een kom. Zet dit een half uurtje aan de kant.
Doe het tarwemeel en het zout in een grote mengkom en wrijf de boter met de vingertoppen door het mengsel.
Voeg de karnemelk toe aan het eerste mengsel (met de gist) en voeg dit toe aan het mengsel van tarwemeel, zout en boter. Voeg zoveel water toe (ong. 50 ml.) dat er een zacht en iets plakkerig deeg ontstaat.
Laat dit alles gewoon 10 minuten afgedekt even rusten en strijk dan een dun laagje olie uit over een deel van het werkblad. Kneed het deeg hierop 10 seconden waarna het terug gelegd kan worden in de mengkom.
Herhaal dit nog twee maal met tussenpozen van 10 minuten. Je zult zien dat het deeg zelf zijn werk doet terwijl jij je weinig hoeft in te spannen. Laat het deeg na de laatste keer kneden 45 minuten afgedekt rusten.
Verdeel het deeg in acht gelijke bolletjes en vorm er ovalen van. Leg ze met voldoende tussenruimte naast elkaar op een met maismeel bestrooide bakplaat. Laat de baps afgedekt rijzen tot ze bijna in omvang zijn verdubbeld. Verwarm in de tussentijd de oven tot 220 gr. C. Bak de broodjes 8 tot 15 minuten. Bij mij waren de broodjes na 13 minuten precies goed. Laat ze onder een theedoek afkoelen zodat er een zachte korst ontstaat.
Subscribe to:
Posts (Atom)