De volgende stap.....

Het hardlopen is nu, na dik anderhalf jaar, zo gaandeweg een gewoonte geworden. Wonen aan de rand van een mooi hardloop gebied maakt de drempel om de schoenen aan te trekken en de deur achter mij dicht te doen een stuk lager.

Hoewel het in de winter een stuk minder druk is, zijn er altijd wel andere liefhebbers op pad. Omdat ik nog overwegend langzame duurlopen doe, word ik zeer regelmatig ingehaald. Wat is dan leuker om naar de techniek van je voorganger te kijken? Waar de één met duidelijk veel moeite en steunend met ingezakte rug van vermoeidheid mij passeert, gaat een ander met een prachtige lichtvoetige tred en rechte houding mij voorbij. Het is altijd weer een goed moment om mij te realiseren dat er best nog wel wat aan mijn techniek gesleuteld kan worden.

Dat is het afgelopen half jaar na mijn laatste blessure steeds mijn uitgangspunt geweest; werken aan mijn chi-techniek en niet te veel aan het resultaat wat ik wil behalen. Eerst de techniek, dan komt de rest later wel. Zo ben ik bijna driekwart jaar bezig geweest met het oefenen van de techniek van het benenwerk: tenen laag houden, hielen optillen en vooral de benen bewegen alsof je fietst. Nou, dat laatste zou ik al rasechte Nederlander in no time onder de knie moeten krijgen maar het heeft toch heel wat hoofdbrekens gekost. Iedere keer weer opnieuw de bewuste passages uit het boek van Danny Dreyer lezen en vaak kijken op de weblog van Marion Meesters en dan maar weer proberen. Vooral de weblog van Marion heeft mij goed op weg geholpen.

Een paar weken geleden, lopend in het eerste dikke pak sneeuw, lukte het ineens. Het leek wel alsof het kwartje opeens op zijn plek viel en meteen begreep ik niet waarom ik daar nu zo lang over heb gedaan. Sindsdien pas ik deze techniek zo vaak toe als maar mogelijk is; tijdens het wandelen met de hond maar ook tijdens het boodschappen doen. Het gaat uiteindelijk steeds beter en wordt steeds meer een gewoonte.

Dat betekent dat de volgende stap gemaakt kan worden; het overgaan tot schoenen met minder steun. In januari komt de Inov-8-f-Lite mijn kant op en dan begint het langzame wennen aan schoenen zonder toeters en bellen. Het zal ongetwijfeld wel even duren eer ik mijn trainingen volledig op de Inovs kan doen maar ik verheug mij er nu al op om naar dat moment toe te werken.

Sneeuw, sneeuw en nog eens...........................

Het is winter, zelfs al voordat volgens onze kalender het begin van de winter ingaat. Het tweede jaar achtereen vriest en sneeuwt het al begin december.

Er is zelfs één dag dat het niet meer op lijkt te houden met het sneeuwen; grote dikke vlokken vallen zacht op de grond en tijdens de avondwandeling met de hond lijkt het wel alsof de hele wereld stil is. Dat is hier, in de randstad, op zich al heel bijzonder want er is altijd wel geluid aanwezig. Het schept een aparte bijna magische sfeer.

Een mooie gelegenheid om mijn chi-running techniek te verfijnen. Lekker ingepakt in drie lagen en met een muts en handschoenen ga ik in een breed spoor lopen. De sneeuw is platgelopen waardoor het iets gladder is.

Denkend aan de aanwijzingen van Marion (let op je houding, land onder je lichaam en op de midden voet, maak een fiets beweging) loop ik geconcentreerd het spoor uit. Mijn onderbenen zijn ontspannen en tegen al mijn verwachtingen in krijg ik geen koude voeten. Nat worden ze natuurlijk wel, want zo af en toe moet ik toch door een flinke laag sneeuw. Na drie kwartier heb ik het rondje rond en ben ik dik tevreden. Het loopt niet sneller met deze koude maar dat hoeft ook niet, met zo'n mooie omgeving om van te genieten.

De warme douche en een lekkere kop thee zijn een heerlijke beloning.

Pumpkinbread

Nooit spreken kleuren mij zo aan als in de herfst. Het vurig rood van de Japanse esdoorn of de kleine warm rode rozenbottels; alle nuances kom ik tegen tijdens mijn rondje trainen en ik geniet er volop van.

Het duurt allemaal maar kort en de struiken die het afgelopen weekend nog volop in blad stonden, beginnen nu al behoorlijk kaal te worden. De natte bladeren die de grond bedekken, houd ik extra goed in de gaten omdat ik geen zin heb om uit te glijden.

Na zo'n heerlijke training is het extra genieten van een kop hete thee met een dikke snee pumpkinbread. Met het oranje van de pompoen is het net alsof je buiten naar binnen hebt gehaald.




Dit recept vraagt wel wat voorbereiding maar het is niet moeilijk en het resultaat is heerlijk. Het lijkt erg op het pumpkinbread zoals je bij Starbucks kunt kopen.


Voor de pompoen puree kun je het volgende doen:
koop een pompoen zoals je ze bij de supermarkt ziet.
Snijd de pompoen doormidden en haal het draderige vlees en de pitten met een lepel eruit.
Verwarm de oven op 180 gr. C. en leg de pompoen helften ondersteboven op de bakplaat. Bak de pompoenen ongeveer 35 minuten in de oven. Het vruchtvlees moet zacht zijn en er gemakkelijk uitgeschept kunnen worden. Zodra het is afgekoeld prakken of pureren. Dit levert de hoeveelheid op die je nodig hebt voor het onderstaande recept.

Pumpkinbread (één voor de heb en één voor de geef)
250 ml zonnebloemolie
250 ml. water
2 cups pompoenpuree
4 eieren
590 gram suiker
465 gram bloem
2 theelepels dubbelkoolzure soda (baking soda)
1.5 theelepel zout
0.5 theelepel bakpoeder
4.5 theelepels pompoenkruiden (zie noot)
gehakte walnoten
handje gedroogde pompoenpitten

Noot: Pompoenkruidenmengsel (Judith Ryan Hendricks: Bread alone)
4 eetlepels gemberpoeder
4 eetlepels kaneel
3 eetlepels gemalen cardemom
3 eetlepels kruidnagelpoeder

Bekleed twee cakevormen met bakpapier en verwarm de oven voor op 180 Gr. C.

Als je het brood luchtig en niet te klef wil hebben volg je de volgende werkwijze:
Doe alle droge ingredienten bij elkaar in een kom en vermeng ze goed.
doe in een andere kom de olie, water en de pompoenpuree. Meng dit met de mixer in 2 minuten. Voeg nu de eieren een voor een toe en mix na ieder ei ongeveer 1 minuut. Voeg nu rustig het droge mengsel in drie delen toe en mix voorzichtig tot alles is geabsorbeerd. Voeg de gehakte walnoten toe.

Vul twee cakevormen met het beslag, bestrooi met de pompoenpitten en bak de 'broden' ongeveer 70 minuten in de oven. Test met een saté prikker of het ook echt gaar is voor je de broden uit de oven haalt. Laat eerst 20 minuten op een rooster goed afkoelen voor je de broden uit de vormen haalt. De eerste dag zijn ze al lekker maar de tweede dag zijn ze luchtiger en beter van smaak.


(Dit recept is afkomstig van de weblog: dozenflours.com)

De zomer op haar einde

Misschien is dit wel de periode van het jaar waar ik het meest van geniet. Het licht verandert en krijgt een warme gouden gloed terwijl er een kruidige geur van de grond opstijgt.
De kikkers zijn allang stil en daarvoor in de plaats hoor ik de ganzen in de lucht of het geklap van zwanenvleugels op het water. Nu overal is gemaaid, kan ik de fazanten weer zien en zo af en toe een egeltje dat al uitkijkt naar een geschikte plek voor als het echt kouder wordt.

Het aantal hardlopers en wandelaars op mijn geliefde pad neemt langzaamaan af maar degenen die ik nog tegenkom, zie ik genieten. Genieten van de nazomer met al zijn grilligheid zoals we die op dit moment ervaren. Dan is een dag zonder regen,waarop af en toe de zon de aarde nog even voorverwarmt voor het echt fris wordt, een kadootje.

Het is een feest om nu te mogen hardlopen. Ik geniet van alles om mij heen en haal diep adem. Heb ik de goede houding? Leun ik licht voorover, houd ik mijn bekken recht en mijn knieen laag?

Chi-running vraagt zowel concentratie als ontspanning en steeds vaker lukt het me om en tijdje achtereen in het juiste ritme te lopen. Het lopen kost ook steeds minder moeite en bijna ongemerkt neemt de afstand toe. Ik weet niet of het er in zit om daadwerkelijk ooit een marathon te lopen maar voorlopig geniet ik van de weg er naar toe.

What did I do last summer..........

Mijn laatste bericht is al weer een behoorlijke tijd geleden. Nog eventjes en er zit een complete zomer tussen! Het was een heerlijke lange zomer en ik heb het gevoel dat ik er alles uit heb gehaald wat er uit te halen viel.

Allereerst een heerlijk reis door Amerika waar we stil van verbazing waren toen we de enorme uitgestrekte prairies in Colorado en de Grand Canyon zagen


maar ook toen we ontdekten hoeveel suiker er in het dagelijkse brood wordt gestopt. Zo maak je mensen verslaafd aan suiker. Als Michelle Obama wil bereiken dat er gezonder wordt gegeten zou ze eerst dat beter aan kunnen pakken. Gezond voedsel van goede kwaliteit was er genoeg te vinden en de groenten lagen schitterend opgestapeld in de supermarkten.


In de Deense nederzetting Solvang heb ik uiteindelijk mijn lang gewenste Danish whisk gevonden.

Het hardlopen is er op onze reis niet bij ingeschoten. In verschillende steden heb ik ondanks de warmte heerlijk kunnen lopen. De vroeg ochtend was het meest geschikte tijdstip en één keer werd ik, al lopend langs een prachtig groen gazon naast een wilde rivier, verrast door een massa verstopte sprinklers die onaangekondigd opeens volop gingen spuiten. Volgens mij heb ik toen mijn persoonlijke record verbroken. Hardlopen in San Francisco was een hele beleving en het was geweldig om op de Golden Gate Bridge hard te lopen en over mijn schouder Alcatraz te zien liggen.


Om na zo'n fijne reis ook nog even in mijn eentje naar een lieve vriendin in Denemarken af te reizen was een extraatje waar ik enorm van heb genoten. Natuurlijk zijn er wat bak ingredienten richting Holland gegaan. De fles champagne die mee naar Denemarken zou gaan, bleek helaas halverwege nog thuis te staan.

En dan moet er natuurlijk ook nog gewerkt worden, en ben ik gewoon doorgegaan met het bakken van brood. Er zijn een paar recepten uit de Bread Bible van Rose Levy Beranbaum waar ik steeds op terugkom en die ik als basis gebruik voor experimenten. Bij het volgende recept heb ik een deel van het tarwemeel vervangen door spelt en er een mengsel van gebroken granen en lijnzaad aan toegevoegd. Zo op het eerste gezicht lijkt het recept bewerkelijk door het aantal stappen maar de uiteindelijke tijd dat je er mee bezig bent is nog geen half uur. Het is een broodje dat ons goed bevalt en dat redelijk lang zacht blijft. Ideaal voor in de Hollandse broodtrommel.


Speltgranen brood

Starter
156 gram tarwemeel (hiervoor gebruik ik graag Surprimaplus van Soezie)
36 gram volkoren speltmeel
3/8 theelepel (1.25 gr.) instant gist
1 1/4 theelepel ( 9 gr. ) heldere honing
322 gr. (ml.) lauw water

Stap 1:
Meng in een grote kom de twee meelsoorten, de gist, de honing en het water. Klop dit met een garde ongeveerd 2 minuten tot het mooi glad beslag is. Zorg met een vochtige deegschraper dat er geen beslag aan de zijkanten van de kom blijft zitten. Zet de kom even aan de kant.

Bloemmengsel
100 gram speltbloem
192 gram tarwemeel
1/2 theelepel ( 1.6 gr.) instant gist
1 1/2 theelepel (10 gr.) zout

Geweekte granen/zaden
4 eetlepels granen/zaden mengsel (gebroken haver, tarwe, rogge en hele zonnebloempitten en sesamzaad)
4 eetlepels kokend heet water

Stap 2
Vermeng de ingredienten(behalve het zout) voor het bloemmengsel en schep dit voorzichtig als een egale laag bovenop de starter. Dek de kom met de starter en het bloem mengsel af en zet het 1 tot 4 uur op kamertemperatuur weg. Net zolang tot de starter door de bovenste laag heen gaat komen. Vanaf dat moment kun je verder naar stap 3. Je kunt het ook een nacht afgedekt op een koele plek zoals de koelkast laten staan. Je moet het dan alleen voor je er weer iets mee gaat doen, op kamertemperatuur laten komen. Maak in de tussentijd het mengsel voor de geweekte granen/ zaden door deze te vermengen met het kokend hete water.

Stap 3
Vermeng in de kom de starter door het bloem mengsel totdat er geen droog meel meer is. Laat het nu afgedekt voor de autolyse 20 minuten rusten.

Strooi het zout over het deeg,voeg het geweekte granen/zaden mengsel toe en kneed het met de Kitchen Aid ongeveer 7 minuten op stand 4. Je krijgt nu een elastisch glad deeg dat nog een beetje plakkerig is aan je handen. Leg het deeg in een geoliede kom en laat het 30 tot 45 minuten rijzen.

Hierna bestrijk je een klein deel van je werkblad met olie en legt het deeg erop. Maak nu een dubbele 'business turn' en leg het deeg weer terug in de kom. Herhaal dit na weer 30 minuten en laat het dan een uur rijzen of tot het in volume is verdubbeld.

Bestrooi het aanrecht nu heel dun met meel en leg het deeg er ongeveer 15 minuten op te rusten. Vorm het tot een boule of een batard en laat het afgedekt rijzen tot het net niet in volume is verdubbeld. Afhankelijk van de temperatuur van de omgeving duurt dit ongeveer een half uur. Verwarm de laatste 30 minuten de oven vast voor op 250 gr. C. Bak het brood de eerste 10 minuten op 250 gr. Celsius en daarna nog 18 minuten op 220 gr. C. Laat het op een rek afkoelen en geniet van het knapperige kapje.

Yeah...............he did it!

I know, it's been a long time. My only excuse is a wonderful trip through the USA from which I recently came home. The story and the pictures'll follow soon but first the most important news:

our youngest did graduate for highschool!!!!!!!

we gaan vooruit

Op de klok leven doe ik niet maar ik heb er wel een gruwelijke hekel aan om ergens te laat te komen. Op het werk ben ik iedere ochtend praktisch de eerste. Nu kan ik wel zeggen dat dit komt omdat ik de files wil voorblijven maar ik was ook altijd de eerste toen ik nog in mijn eigen woonplaats werkte en op de fiets naar het werk ging. Sterker nog; de meeste kinderen stellen het naar school vertrekken iedere ochtend zo lang mogelijk uit maar ook daar was ik al vroeg op het schoolplein lang voordat dit nodig was.

Op zich is dat voor mij natuurlijk helemaal geen probleem maar het wordt wel lastig als je met anderen vertrekt die er wél rustig de tijd voor willen nemen. Vooral de kinderen konden er vroeger helemaal kriegel van worden en het luidde bij aankomst op de plek van bestemming dan ook steevast: 'zie je wel, nu zijn we er weer veel te vroeg..........................'

Niet geheel gevrijwaard van enige zelfreflectie doe ik regelmatig mijn best om niet te vroeg van huis te gaan. Daar heb ik onder andere de volgende methodes voor gevonden;

• vooral vergeten waar je de auto de voorgaande dag hebt achtergelaten zodat je eerst nog een rondje door de buurt moet zoeken;

• de documenten die meegenomen moeten worden door het hele huis verspreiden zodat deze op het laatste moment nog bij elkaar gezocht moeten worden;

• te laat de badkamer gebruiken zodat je nu op zoonlief moet wachten.........................en dat duurt lang, geloof mij;

• te lang wachten met tanken zodat je dit nét 's ochtends onderweg naar het werk nog moet doen en ongelooflijk lang in de rij staat bij de 'goedkope' pomp.

En u het mooie nieuws:
IK BEN VEEL TE LAAT VOOR BREAD BAKING DAY !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Rachel van Tangerine's kitchen heeft voor breadbaking day kleine broodjes als thema en de deadline was 1 april. Ik ben dus niet alleen een klein beetje te laat maar gigantisch.


Met deze krentenbollen van Notitie van Lien heb ik vandaag, in mijn eigen tempo, meegedaan. Ze zijn heerlijk en zullen hier in no-time verdwijnen.

En voor iedereen die in het buitenland zit en heimwee heeft naar de Hollandse krentenbollen: dit zijn de echte.

Roll over

Van sommige dingen weet je gewoon dat ze, ook al smaken ze misschien best wel redelijk, aan elkaar hangen van de synthetische troep.

Neem nu die opgerolde cakes die je goedkoop bij de supermarkten kunt kopen. Ze zijn mooi dun en het rode laagje jam zit er prachtig in en ze blijven, reuze handig, wel eeuwen zacht. Het Hollandse equivalent van de beruchte Amerikaanse Twinkie die na 20 jaar nog zacht en eetbaar blijkt te zijn.

Nu hoeft het hier in huis geen 20 jaar te blijven liggen; sterker nog.........het is weg voor je het weet! Als we dan eens die conserveringsmiddelen weglaten, de kleurstoffen overslaan, smaakstoffen met vakantie sturen en de emulgatoren vergeten? Wat houd je dan eigenlijk nog over? Een heerlijke zelfgemaakte Swiss roll gevuld met zachte creme van lemoncurd met slagroom en verse frambozen.

Swiss roll met lemoncurd en frambozen
6 eieren; gescheiden
150 gram witte basterdsuiker
50 gram bloem; gezeefd
30 gram poedersuiker

3 + 4 eetlepels lemon curd
150 ml slagroom; lobbig geklopt
frambozen
extra poedersuiker

Verwarm de oven op 180 graden Celsius. Bekleed een bakplaat met ingevet bakpapier.

Klop de eidooiers met de mixer of de kitchen-aid tot ze lichter van kleur worden en iets dikker. Voeg de suiker toe en mix nog even maar doe dit niet te lang. Voeg nu voorzichtig de bloem toe en schep het door het beslag tot het goed is opgenomen.

Klop de eiwitten tot er stijve pieken gevormd kunnen worden. Vouw de eiwitten voorzichtig door het dooierbeslag; houd het luchtig. Verspreid het mengsel op het ingevette bakpapier en spreid het met een spatel zodat het gelijkmatig verdeeld is. Bak het in ongeveer 15 tot 20 minuten.

Zodra je het bakblik uit de oven haalt, kun je er het beste een schone droge theedoek overheen leggen. Laat het zo rustig even afkoelen. In de tussentijd maak je een zachte gladde creme van de 4 eetlepels lemoncurd en de slagroom.

Zodra de cake helemaal is afgekoeld, snijd je de randen een beetje bij. Nu keer je het bakblik in een keer om boven een stuk keukenpapier dat bestrooid is met poedersuiker. Smeer voorzichtig met een paletmes de 3 eetlepels curd over de cake uit. Verdeel er daarna het curd-slagroom mengsel gelijkmatig en niet te dik overheen. Houd aan de randen zeker een centimeter vrij.

Rol de cake met behulp van de keukenpapier nu strak op. Het heeft wat weg van het rollen van shag tussen vloei. Trek het keukenpapier strak zodat ook de cake stevig opgerold wordt. Leg hem op de naad en bestrooi hem met poedersuiker. Snijd hem in mooie plakken en leg hem op een strategische plek, oftewel; in het zicht. Wedden dat deze geen 20 jaar blijft liggen?

Ontbijten als een vorst......

Met veel bewondering volg ik sinds een tijdje de kruistocht van Jamie Oliver tegen ongezond eten. Zijn no nonsense recepten heb ik altijd gewaardeerd maar er zijn meer kookgoeroe's met goed recepten.

Nee, dan de strijd die hij nu voert tegen het slechte eten in de Engelse schoolkantines en het eetgedrag in het Amerikaanse stadje Huntington. Hiermee onderscheidt hij zich in mijn ogen pas echt van al de anderen. Met verbazing lees ik dat er gezinnen zijn waar geen ontbijt (laat staan een gezond ontbijt) wordt gebruikt en waar nog nauwelijks wordt gekookt.

Hoewel ik het als kind geweldig zou hebben gevonden als mij moeder vaker junkfood op tafel had gezet, ben ik er nu blij om dat zij dit nu net niet heeft gedaan. Iedere ochtend werd er aan tafel ontbeten en iedere avond stond er een lekkere maar ook gezonde warme maaltijd op tafel.

Nee dat klopt niet. Er was één uitzondering; tijdens Swiebertje (en later Oebele) op de zaterdagmiddag mochten we met een bord met boterhammen op onze schoot op de bank naar de Televisie kijken. Dat hoorde zo'n beetje bij het weekend en waarschijnlijk was dit haar manier om het zichzelf ook eens een keertje iets gemakkelijker te maken.

Nu ben ik zelf moeder en probeer ik ook mijn kinderen een gezond eetgedrag aan te leren. Dat lukt niet altijd, maar het wordt ze in ieder geval aangeboden. Ontbijt en pubers lijkt om de een of ander reden niet compatible en de jongste die nog bij ons in huis woont, slaat dit dan ook regelmatig over.

Zelf moet ik er niet aan denken om zonder ontbijt de deur uit te gaan. Voor een lekkere zelfgebakken boterham of een kom yoghurt met muesli kom ik in ieder geval graag mijn bed uit. Vooral als het deze zelfgemaakte muesli is waar het hele huis naar geurt op het moment dat het in de oven wordt gemaakt.

Muesli (Jamie Oliver: Kookrevolutie)
200 gram havervlokken
50 gr. gedroogde kokos
1 theelepel kaneel
50 gr. gemengde noten in stukjes gehakt: hazelnoten, walnoten, pecannoten en/ of pistaches
50 gr. gemengde zaden: pompoenpitten, sesamzaadjes, zonnebloempitten
5 eetlepels maplesirup of honing
5 eetlepels zonnebloemolie
150 gr. rozijnen, gedroogde cranberries, stukjes gedroogde abrikoos etc.


Verwarm de oven voor op 180 gr. C.
Bekleed een grote bakplaat met bakpapier en bestrooi dit met de havervlokken, kokos, kaneel en gemengde noten. Verdeel hierover de zonnebloemolie en de maplesirup of honing. Zet het bakblik 30 minuten in de oven en schep het mengsel iedere 5 minuten om. Zorg hierbij wel dat het zoveel mogelijk uitgespreid is. Na 10 minuten begint het al heerlijk te ruiken.
De muesli krijgt een mooie goudbruine kleur. Haal het bakblik na 30 minuten uit de oven, meng de gedroogde vruchten erdoor en laat het afkoelen. Het blijft ongeveer 2 weken in een goed afgesloten bus heerlijk van smaak.

Terug kijken

Meestal houd ik niet zo van terug kijken. Behalve nog even nagenieten van leuke herinneringen of van de periode dat de kinderen nog jong waren, ben ik meer iemand van vooruit kijken en van voorpret. De nieuwjaars terugblikken op de TV zijn aan mij dan ook niet besteed.

Maar voor het hardlopen maak ik graag een uitzondering; niet tijdens het lopen zelf maar naderhand. Natuurlijk hoop ik stiekem ooit zo ver te komen dat ik een marathon uit kan lopen maar op dit moment kijk ik nog liever terug op wat ik in een jaar heb opgebouwd. Voor iemand die nog geen minuut achter elkaar kon hardlopen zonder schietgebedjes dat 'het maar snel afgelopen mocht zijn' ,is er in een jaar veel gebeurd.

De eerste keer dat ik het vol kon houden om 5 minuten hard te lopen ging ik helemaal uit mijn dak maar de eerste keer dat ik 30 minuten aan één stuk door kon lopen was pas echt geweldig. Ik heb mijzelf die dag beloond met een leuk shirt waar ik al een tijdje naar had lopen lonken.

Inmiddels zijn de afstanden opgebouwd naar een dik uur en wordt er hard getraind voor de 10 mijl. En wie weet...........misschien de Dam tot Dam loop eind dit jaar? In ieder geval vind ik het lopen zelf nog steeds het leukste en het halen van de prestatie komt op de laatste plaats. Het is het proces ernaar toe, of misschien kan ik hier beter over het pad ernaar toe spreken, wat ik het leukste vind. Misschien is dat ook de reden waarom het chi-running mij zo aanspreekt. Het gaat hier ook vooral om het proces en het plezier dat je eraan beleeft. Nou, dat plezier is er wel.

En het achterom kijken? Dat blijf ik doen want ik kijk terug op een heel fijn jaar en naar het pad dat ik tot nu toe heb mogen lopen. Alleen, of ik het gezelschap van dochterlief. In mijn eigen woonplaats of in Zweden, het was allemaal genieten.


Het vooruit kijken? Ja, dat is er ook; alleen is het dan het vooruitzicht op een paar extra trainingen chi-running waar mijn techniek verder wordt aangescherpt en hopelijk op nog heel veel mooie tochten in de natuur.

Karnemelk baps

Liggen ze daar niet gezellig naast elkaar?

De schaal waarop ze liggen heeft voor ons een speciale betekenis omdat deze inmiddels 30 jaar geleden door manlief op een veiling is gekocht waar hij echt niet zou gaan bieden! Het was misschien een impulsieve aankoop maar nu, al die jaren later, vind ik dat hij het aankopen dubbel en dwars waard was. Het is al die tijd onze oliebollen-kantenklaarboterhammen-schaal geweest.

Deze broodjes mochten er deze keer ook even op. Het zijn puike broodjes zonder fratsen die dag na een dag nog heerlijk zacht zijn.

Kijk, dat vind ik ideaal voor de zondagochtend met een lekker gekookt ei. Het recept is van Dan Lepard en kwam ik tegen op de website www.guardian.co.uk. Het viel hier in ieder geval goed in de smaak.

Karnemelk baps (8 stuks)
7 gram instant gist
50 gram volkoren meel
450 gram tarwemeel
krap 2 theelepels zout
50 gram zachte boter
200 ml karnemelk op kamertemperatuur
olie

Meng de gist, volkoren meel en 100 ml warm water in een kom. Zet dit een half uurtje aan de kant.
Doe het tarwemeel en het zout in een grote mengkom en wrijf de boter met de vingertoppen door het mengsel.

Voeg de karnemelk toe aan het eerste mengsel (met de gist) en voeg dit toe aan het mengsel van tarwemeel, zout en boter. Voeg zoveel water toe (ong. 50 ml.) dat er een zacht en iets plakkerig deeg ontstaat.

Laat dit alles gewoon 10 minuten afgedekt even rusten en strijk dan een dun laagje olie uit over een deel van het werkblad. Kneed het deeg hierop 10 seconden waarna het terug gelegd kan worden in de mengkom.
Herhaal dit nog twee maal met tussenpozen van 10 minuten. Je zult zien dat het deeg zelf zijn werk doet terwijl jij je weinig hoeft in te spannen. Laat het deeg na de laatste keer kneden 45 minuten afgedekt rusten.

Verdeel het deeg in acht gelijke bolletjes en vorm er ovalen van. Leg ze met voldoende tussenruimte naast elkaar op een met maismeel bestrooide bakplaat. Laat de baps afgedekt rijzen tot ze bijna in omvang zijn verdubbeld. Verwarm in de tussentijd de oven tot 220 gr. C. Bak de broodjes 8 tot 15 minuten. Bij mij waren de broodjes na 13 minuten precies goed. Laat ze onder een theedoek afkoelen zodat er een zachte korst ontstaat.

Foodblog event februari: vegetarisch

Misschien op de valreep of misschien ook niet. In ieder geval probeer ik toch nog te reageren op de hartelijke oproep van Ivonne en Femke van Excellent-eten.nl om een vegetarisch recept op de weblog te zetten.

Hoewel we hier een stukje vlees of vis erg lekker vinden, staat er ook regelmatig iets vegetarisch op het menu. Vooral de Indiase keuken vind ik zelf prima om een aantal lekkere en voedzame gerechten zonder vlees te serveren. Dankzij een lekkere eiercurry met dahl, raita en rijst heb ik een keer weten te verhullen dat ik gewoon vergeten was om vlees in te slaan.

Deze keer niet echt iets exotisch hoewel het ook geen Hollandse kost is. Het is wel een heel praktisch recept om voor een groep te maken en op te dienen met een lekker sla of (natuurlijk zelf gebakken) grof brood. Het recept heb ik uit een boek of tijdschrift maar ik weet allang niet meer waarvandaan precies. Wel weet ik dat het hier favoriet is.

Als zich meer eters aankondigen kan het zonder al te veel moeite aangevuld worden met extra aardappelen en eieren. Denk er wel om dat het nog rijst in de oven zodat de schaal diep genoeg moet zijn.

Fritatta (4 personen)
6 grote gekookte aardappelen; in blokjes
ongeveer 100 gram gekookte spinazie; goed uitgeknepen en grof gehakt
150 gram feta; verkruimeld
1 rode puntpaprika; blokjes
10 tot 12 grote eieren
zout en vers gemalen peper
flink wat verse kruiden als basilicum, thijm fijngehakt
100 gram geraspte gruyére andere kaas

Verwarm de oven voor op 180 gr. C. Bekleed een ovenschaal of hoog bakblik met bakpapier. Strooi in lagen achtereenvolgens de aardappelen, spinazie, feta en paprika over de bodem.

Als dat er niet Italiaans uitziet.......................

Klop de eieren los met peper en zout en voeg de kruiden toe. Schenk het eimengsel over de groenten en maak je niet te druk als het niet gelijkmatig verdeeld is. Dit komt vanzelf in de oven goed. Strooi als laatste de kaas erover.

Zet de schaal of het bakblik ongeveer 50 minuten in de oven tot het stevig is en een mooie goudbruine kleur heeft. Serveer hem warm maar afgekoeld is het ook nog erg lekker. Als het je tenminste lukt om iets over te houden.

London bloomer

Ken je dat? Soms weet je van begin af aan dat iets goed gaat en heb je er het volste vertrouwen in. Het gaat meteen al zoals je verwachtte en alles zit mee.
Het deeg voelt perfect en het rijst als een tierelier. Met het bakken gaat het dan uiteraard ook zonder problemen en je bent trots op je product en zou het 't liefst aan iedereen laten proeven.

Maar zo gaat het niet altijd; bij lange na niet. Je twijfelt aan de ingredienten, het deeg voelt toch wel wat zwaar en het rijzen duur ook langer dan je had verwacht. Tijdens het vormen vraag je je af of het eenmaal in de oven zich niet ontvouwt tot een grote platte koek.

Maar dan......................het blijft mooi in vorm en het insnijden lukt goed. Tijdens het bakken rijst het nog stevig en uiteindelijk ligt er toch een mooi broodje.

Kijk, en dat vind ik nu zo leuk. Het blijft spannend en je wordt zo af en toe verrast. Zo is het ook gegaan met deze London Bloomer (Jamiemagazine.com). De hoeveelheid gist leek erg weinig en het gebruik van een deel gewoon patentbloem maakte mij aan het twijfelen. Het deeg voelde vrij compact aan en het rijzen ging moeizaam. En dan toch als resultaat een heel lekker brood zonder kapsones.

London Bloomer
4 gr instant gist
350 ml. koud water
430 gr brood meel (type 65)
210 gram patent bloem (of type 55)
13 gr. zout

Los in een grote kom de gist op in het koude water. Voeg de overige ingredienten toe en begin met het kneden. Doe dit steeds even en laat het dan heel even rusten. Na ongeveer 10 minuten voelt het deeg stevig aan.
Bestrijk de binnenkant van een plastic bak met olie en leg het deeg daarin. Dek het af en zet het ongeveer 18 uur in de koelkast of een koude berging (moet geen probleem zijn deze winter).

Haal het de volgende dag uit de koelkast en laat het een uur op temperatuur komen. Geef het daarna een dubbele 'businessletter-turn' en leg het weer terug in de kom en laat het afgedekt weer minstens een uur rijzen. Vorm er een torpedovormig brood van (ong. 30 cm. lang) en laat het rusten tot het ongeveer de helft groter is. Verhit in de tussentijd de oven op 220 gr. C. Zorg dat hierbij de bakplaat al in de oven is.

Maak 10 diagonale parallelle kerven in het brood, besprenkel het met water en schuif het op de hete bakplaat. Bedek het met een aluminiumfolie bak (te koop bij de toko) en zet de bakplaat in de oven. Na 10 minuten de aluminium bak weghalen en nog 25 tot 30 minuten bakken. Laat het goed op een rek afkoelen voor je het aansnijdt.

Bulgur brood

Soms lijkt het even alsof je al zoveel recepten hebt gezien en uitgewerkt dat er niet veel nieuws meer is te verwachten. Gelukkig keert het tij dan opeens en kom je onverwacht een heerlijk recept tegen waar je steeds overheen hebt gelezen. Dat zijn leuke verrassingen.

Dit recept waarbij bulgur aan het brooddeeg wordt toegevoegd, is wat mij betreft zo'n verrassing. Het heeft een prettige structuur en blijft heerlijk zacht. Volgens het originele recept kun je door lecithine toe te voegen, in plaats van plantaardige olie, het brood langer zacht houden. Lecithine heb ik nu eenmaal niet voor het grijpen liggen en ik heb geen zin om voor ieder recept spullen in huis te halen die ik verder vrijwel niet gebruik. Het werd dus de plantaardige olie en na drie dagen was het brood nog zacht en lekker. Of het ook na vier dagen nog zacht is? Wie weet.............bij ons is het in ieder geval al op.


Bulgurbrood (cracked wheatbread)
Sponge
78 gram tarwemeel
72 gram volkorenmeel
3/4 theelepel instant gist
1/2 eetlepel suiker (kan wat mij betreft weggelaten worden)
1 eetlepel melkpoeder
1 eetlepel honing
266 ml. water op kamertemperatuur.

Meelmengsel
312 gram tarwemeel
1/2 eetlepel suiker
1/4 theelepel instant gist

Soaker
85 gram bulgur (van de Turkse groenteman)
150 ml kokend water

1 eetlepel plantaardige olie
1 3/4 theelepel zout
1 eetlepel gesmolten boter

Het lijkt veel werk maar als je alles van te voren in één keer mengt en klaar zet, hoef je later niet meer zoveel te doen.

Meng voor de sponge het meel, de gist, melkpoeder, honing en het water in een grote kom. Zelf doe ik dit meteen in de mengkom van mijn Kitchenaid. Klop het twee minuten met de garde tot het een glad beslag is.

Maak nu het meelmengsel door in een andere kom tarwemeel, suiker en de instantgist te mengen. Strooi dit over de sponge in een mooie egale laag. Dek de mengkom af en laat het ongeveer 1 tot 4 uur (afhankelijk van de omgevingstemperatuur) staan tot de sponge door het meelmengsel heen breekt.

Meng in de tussentijd de bulgur met het kokende water en laat het afkoelen tot het op kamertemperatuur is.

Zodra de sponge door het meelmengsel heen komt, voeg je de bulgur en plantaardige olie toe. Meng dit even snel tot alles goed vermengd is maar ook niet meer dan dat. Laat het geheel, afgedekt, 20 minuten rusten voor de autolyse.

Voeg nu het zout toe en kneed het op gemiddelde snelheid (of met de hand) ongeveer 10 minuten tot een mooi elastisch deeg dat nog een klein beetje plakkerig mag zijn. Laat het deeg in een geoliede kom (afgedekt) rijzen tot het in omvang is verdubbeld. Dit kan 45 minuten tot 1.5 uur duren. Haal het deeg uit de kom, geeft het een dubbele 'businessletter turn' en leg het weer terug in de kom om 45 minuten tot 1 uur te rijzen.

Leg het deeg nu op een met bloem bestrooid aanrecht en breng het in de gewenste vorm. Laat het afgedekt rijzen tot het bijna in omvang is verdubbeld. Verwarm de oven in de tussentijd tot 250 gr. C. Als het brood klaar is om gebakken te worden, schuif je het op de hete bakplaat maar er een paar mooie sneden in en bestrijk de bovenkant met de gesmolten boter. Bak het de eerste 10 minuten op 250 gr. C en de laatste 20 minuten op 220 graden C. Laat het afkoelen op een rek voordat je het aansnijdt.

(The Bread Bible by R.L. Beranbaum)

Sommige dingen veranderen nooit

Al zo lang ik mij kan herinneren ben ik gek op sneeuw. Als eerste je voetstappen zetten in de vers gevallen en nog onaangetaste sneeuwlaag of langs het raam naar boven kijken en een van de sneeuwvlokken volgen tot deze eindelijk uit zicht verdwijnt. Zelfs opgroeiend in het centrum van een stad als Rotterdam deed zo'n kans zich heel af en toe voor.

Dan is het extra genieten als je op een vrije zondagochtend wakker wordt en ziet dat alles met een mooie laag sneeuw is bedekt. Het is niet echt glad en de geplande intervaltraining wordt extra feestelijk. Na afloop voel ik mij geweldig en de rekoefeningen bij de brug bieden een schitterend uitzicht.

Rozemarijn vis uit de oven

Eigenlijk wordt hier in huis veel te weinig vis gegeten. Zelf lust ik het heel graag maar manlief wil het alleen als het niet te veel naar vis (?)smaakt.
Tot nu toe bleef het dan ook altijd bij een flink gekruide viscurry, dat recept houden jullie nog te goed, of een lekker italiaanse bourride met vis en grote garnalen.

Maar zo af en toe wil ik toch wel gewoon vis zonder al te veel poespas. Dit recept is daar perfect voor en het is zo snel klaar dat het ook na een drukke werkdag nog gemaakt kan worden. Het dunne laagje bacon en de rozemarijn maken dat de vis smaak nog maar subtiel aanwezig is.

In bacon gewikkelde kabeljauw (Kook met Jamie door Jamie Oliver)
per persoon:
1 stuk kabeljauw of andere stevige witvis van ong. 200 gr. (2,5 cm dik en zonder vel of graten)
2 tot 3 plakjes doorregen rookspek
1 takje rozemarijn; naaldjes fijn gehakt
zwarte peper
geraspte schil van 0,5 citroen
olijfolie

Verwarm de oven voor op 200 graden C.
Bestrooi de filets met de rozemarijn, citroenschil en peper. Leg de plakjes spek dakpansgewijs op een snijplank, leg de filets erop en rol het pakketje dicht.


Vet een ovenschaal in met een beetje olijfolie en leg daar de filets niet te dicht tegen elkaar in. Bak de filets 13 minuten in de oven tot het spek lekker krokant en mooi van kleur is.

Januari blues

Januari en al weer en hoog tijd voor een paar nieuwe recepten. Hoewel er volop wordt gebakken en gekookt, schiet de weblog er af en toe bij in.
Een dunne laag sneeuw met veel glibberige brei op mijn vertrouwde fietspad weerhoudt mij van de hardlooptraining. Na twee blessures weet ik dat de pezen bij mijn enkels mijn zwakke plek zijn.
Jammer, want in maart doe ik mee aan de City-Pier-City in Den Haag en dan wil ik wel lekker door kunnen hollen.

Maar zoals Cruijff zei; 'ieder nadeel heb zijn voordeel'. Dus mijzelf lekker installeren achter de PC met een pot koffie en een bonbon. Ach, een mens past zich aan. Toch?

Zweedse havermoutbroodjes
500 ml. melk
175 gr. havermout
0,5 eetlepel zout
1 eetlepel golden syrup of heldere honing
150 gram boter (gesmolten)
25 gram verse gist of 12,5 gram instant gist
475 - 550 gram tarwemeel

Maak de melk warm zonder deze te koken (ong. 50 graden C). Roer de havermout, zout en de syrup erdoor en laat het 20 minuten wellen.
Voeg de gesmolten boter toe.

Voeg nu de gist toe en meng dit goed. Voeg langzaamaan steeds meer meel toe tot er een zacht deeg ontstaat. Leg het deeg in een geoliede plastic kom en dek deze af. Laat het deeg staan tot het in volume is verdubbeld. Verwarm de oven voor op 225 graden C.

Strooi met een zeef een dunne laag bloem op de aanrecht en kneed het deeg hierop nog even door. Vorm er nu tien bolletjes van en en vorm deze tot cirkels van ongeveer 1 cm. dik. Prik ze met een vork in en leg ze op een stuk bakpapier. Laat de broodjes onder een doek of plastic nog eens 30 minuten rijzen. In het midden van de oven in 10 minuten bakken.


Ze zijn heerlijk met kaas of marmelade. Wat niet meteen opgegeten wordt kan het beste in de diepvries worden bewaard.

(A piece of cake van Leila Lindholm)

Een goede start

De feestdagen zijn nu echt helemaal voorbij en vanaf morgen wordt alles weer 'normaal'. School en werk zullen dan weer een groot deel van ons dagritme bepalen.


Hardlopen zit er vandaag niet in. Volgens de boeken kun je met chi-running niet uitglijden als je de techniek goed beheert. Ik gok het er maar niet op; het is zelfs zo glad dat het uitlaten van de hond meer op de schuifelmars in de kerk lijkt.

Een mooie smoes om mijzelf te 'troosten' met het bakken van deze heerlijke appelcake. Hij verveelt ons nooit en vraagt weinig tijd. Een goede start.

Mary Berry's appelcake
2 grote goudrenetten; geschild en in stukjes gesneden
citroensap van een halve citroen
350 gr. zelfrijzend bakmeel
2 theelepels bakpoeder
350 gram witte basterdsuiker
4 eieren
1 theelepel amandelaroma
225 gram boter (gesmolten)
amandelschilfers

Verwarm de oven vast voor tot 180 graden C. Bekleed een bakblik van ong. 30 x 23 cm. met bakpapier.

Meng de appels met het citroensap. (Zelf heb ik hierbij iets minder dan een halve citroen gebruikt en als je het nog te zuur vindt, kun je gerust een theelepel suiker toevoegen)
Vermeng het gezeefde bakmeel met het bakpoeder en de basterdsuiker in een grote mengkom. (ik kwam 100 gram basterdsuiker te kort en heb dit aangevuld met rietsuiker; zonder problemen)

Meng in een andere kom de eieren en het amandelaroma in één keer en mix dit even goed. Voeg dit mengsel toe aan het droge mengsel in de grote mengkom en voeg daarna de gesmolten boter toe. Vermeng alles even en klop het heel even met de mixer. Het moet net lang genoeg zijn om een mooi beslag te krijgen.

Stort de helft van dit beslag in het bakblik en bedek dit met de appelstukjes. Stort hierover weer de andere helft van het beslag. Maak het jezelf niet te moeilijk: als niet alle stukje appel goed zijn bedekt. In de oven komt dit vanzelf in orde. Bestrooi met de geschaafde amandelen en bak het geheel ongeveer 45 minuten in het midden van de oven.

Laat het 15 minuten op een rek afkoelen en haal het voorzichtig uit het bakblik om verder af te koelen. Heerlijk met een dot slagroom of een bolletje vanille ijs. Voor de puristen onder ons; hij is van zichzelf al geweldig lekker.




The holidays are over and tomorrow everything will go back to 'normal'. From that moment on, our daystructure will be determined by work and school.

There's no way I'll be chi-running today: the pavement is covered with ice and even our stroll with the dog is slippery.

A fine excuse for baking this appletraybake. It doesn't take much time and we never get bored eating it.


Mary Berry's applecake
450 gr. cooking apples; peeled and sliced
juice of 0.5 lemon
350 gr. selfraising flour
2 teasp. baking powder
350 gr. caster sugar
4 eggs
1 teasp. almond essence
225 gr. melted butter
flaked almonds

Pre-heat the oven tot 350 dgr. F. Base line a roasting tin ( 12 x 9 in) with greaseproof paper. Combine the apple and lemon juice. In a large bowl: combine the sifte flour, baking powder and sugar. In another bowl: mix the eggs and the almond essence. Add the egg-almondmixture to the flourmixture and add the melted butter as well. Mix well.

Spread half of this batter into the tin and cover it with the apples. Top with the rest of the mixture. Don't worry if the mixture doesn't cover the apple; this will work out fine in the oven. Sprinkle over the almonds. Bake in the oven for about 45 minutes or until the cake is golden. Leave to cool on a rack for 15 minutes and then turn out and remove the paper. Enjoy it with whipped cream or ice cream. For the purists: it's good enough without that.